De kern van het persbericht verspreid op 22/11/10:
Pionierswerk van vrouwen met een handicap rond intrafamiliaal geweld

1. Meer bijzonderheden over ons boek en ‘onze’ ministers

Ons boek ‘Geweld tegen vrouwen met een handicap’ is een nuchtere en heldere studie, geschreven door ervaringsdeskundigen. Ze doorbreekt het taboe dat rond dit onderwerp hangt en geeft bovendien een overzicht van wat er reeds gerealiseerd is aan onderzoekswerk, preventie en specifieke hulpverlening - en toont daarin de vele lacunes. Wij stuurden dit boek, met begeleidend schrijven, naar alle regeringshoofden in ons land en naar alle ministers die bevoegd zijn voor welzijn, onderwijs en/of gelijke kansen.

2. Waarom zijn personen met een handicap meer slachtoffer van geweld dan anderen?

De afhankelijkheidspositie geeft de dader meer macht. ‘Je zwijgt of ik help je niet meer’ is een klassiek dreigement. Personen met een handicap zijn minder assertief, kunnen zich moeilijker verdedigen, moeilijker aangifte doen, zijn meer sociaal geďsoleerd, minder mobiel, botsen vaak op ontoegankelijkheid. Ze worden nog al te vaak beschouwd als tweederangsmensen. Bij lichamelijke verzorging en medische onderzoeken, is het voor velen moeilijk om onderscheid te maken tussen onaangename, maar noodzakelijke aanrakingen en machtsmisbruik.

3. Waarom is de situatie slechter voor vrouwen dan voor mannen?

Seksueel geweld en ongewenste intimiteiten treffen veel meer vrouwen dan mannen. Vrouwen met een handicap zijn meer afhankelijk dan mannen met een handicap: ze hebben minder vaak werk en als ze werk hebben, ligt hun loon dikwijls lager. In statistieken en beleidsnota’s zijn vrouwen met een handicap bovendien onzichtbaar (het recente onderzoek van de universiteit van Antwerpen rond inkomen en handicap, vormt hierin de uitzondering: 24.8 % mensen met een handicap leeft onder de armoedegrens; 30.3% vrouwen en 20.3% mannen... dit verschil is wel erg groot!). Een handicap maakt mensen als het ware aseksueel. De vrouwenbeweging heeft geen aandacht voor vrouwen met een handicap. Studies over geweld tegen vrouwen in het algemeen, stellen dat slechts 20% van de gevallen gekend is. Over vrouwen met een handicap in het bijzonder bestaan geen officiële cijfers. Het onderwerp is niet sexy. Persephone vzw is al jaren vragende partij naar een GLOBAAL onderzoek.

4. Waar en wanneer komt geweld voor?

-          In het leven van alledag: studeren, werken, een gezin stichten, sociale contacten kunnen onderhouden. De samenleving kan/wil niet inzien dat vrouwen met een handicap in al deze domeinen een volwaardige rol kunnen spelen en sluit ze daarom uit. Een vrouw moet bovendien mooi en charmant zijn; een vrouw met een handicap wordt daarom bekeken als een “mislukking”.

-          In voorzieningen: in instellingen, homes, beschermde werkplaatsen wordt doorgaans op een zeer paternalistische manier voor mensen gezorgd.  Dit maakt mensen monddood. Ben je van kindsbeen af gehandicapt, dan is de kans groot dat je nooit voorlichting gehad hebt. Als je dan begrijpt dat wat je overkomen is, echt wel misbruik is, met wie kan je dan praten? In het belang van “de goede naam van de instelling” wordt je vaak gevraagd te zwijgen.

-          Thuis: ‘Jij geraakt toch niet aan een man! Welke man is er nu geďnteresseerd in een gehandicapte vrouw?’. Een man die een vrouw met een handicap kiest, is dan een engel, die zeker geen geweld gebruikt. Helaas kan de realiteit totaal anders zijn… Zelfstandig wonen met hulp van assistenten die je zelf aanwerft, vermindert sterk de kans op machtsmisbruik, maar maakt ze niet nihil!

-          Inbreuken op privacy: wie zich niet zonder hulp kan wassen of aan- en uitkleden, kan zelden genieten van rust en privacy in die ogenblikken. Ook bij een bezoek aan de gynaecoloog is er weinig sprake van privacy. Sterilisatie en abortus wordt aan vrouwen met een handicap dikwijls opgedrongen.

-          Als een vrouw met een handicap een klacht wil indienen, botst ze op vooroordelen, ongeloof en onwennigheid enerzijds en fysieke ontoegankelijkheid anderzijds.

5.      Op welke terreinen levert Persephone vzw pionierswerk?

-          Persephone vzw is de eerste en nog steeds enige vereniging van vrouwen met een handicap of invaliderende chronische ziekte. 

-          Wij werken hard aan positieve beeldvorming: studeren, werken, een gezin stichten, sociale contacten onderhouden, zelf je hulp organiseren, het kan WEL. Wij inspireren en stimuleren elkaar. Niet voor niets is ons motto ‘Wij kunnen verbazend veel!’.

-          Wij bieden indien nodig een luisterend oor aan slachtoffers en helpen hen om een klacht in te dienen. Alleen als voldoende slachtoffers de stilte doorbreken, wordt het probleem officieel erkend. Bij struisvogelpolitiek hebben alleen de daders baat.

-          Wij wijzen de overheid op de ontoegankelijkheid van vluchthuizen en hulpverleningscentra. Om de 5 jaar voeren wij bij de vluchthuizen zelf een enquęte naar hun toegankelijkheid. Wij blijven wijzen op het ontbreken van cijfergegevens.

-          Respect afdwingen, gevaarlijke situaties tijdig herkennen, jezelf verdedigen, zijn dingen die je kan leren. Wij organiseren cursussen weerbaarheid en zelfverdediging op maat.

-          Ook op Europees vlak proberen verenigingen het taboe rond huiselijk geweld tegen vrouwen met een handicap te doorbreken. Wij namen meermaals deel aan een Europese conferentie hierrond.

‘Geweld tegen vrouwen met een handicap’ is nog steeds te verkrijgen.